Λίμνη Κερκίνη - Πουλιά παραποτάμιου δάσους

Κορμοράνος

Ο Κορμοράνος ή Φαλακροκόρακας είναι ένα μεγάλο (90 εκατ) μαύρο πουλί. Έχει χαρακτηριστικά πράσινα μάτια και κίτρινες αποχρώσεις στη βάση του ράμφους.

Όταν κολυμπά το σώμα του είναι βυθισμένο και το μόνο που εξέχει είναι ο λαιμός του και το κεφάλι του με κλίση προς τα επάνω.

Τρέφετε με ψάρια τα οποία πιάνει μόνος του, όμως επειδή το φτέρωμά του δεν είναι αδιάβροχο, μετά το ψάρεμα πρέπει να μένει με τις φτερούγες ανοιχτές για να στεγνώσουν.

Κάνει τη φωλιά του στα δέντρα των υγρότοπων από φύκια και κλαδάκια. Γεννάει την άνοιξη 3-4 αυγά τα οποία κλωσούν και οι δύο γονείς.

Κρυπτοτσινιάς     

Είναι ένας μικρόσωμος ερωδιός με βάρους που φτάνει τα 400 γρ. Είναι μοναχικός και ήσυχος. τρέφεται με μικρά βατράχια και ψαράκια. Τα χρώματά του είναι εντυπωσιακά. Το κεφάλι, ο λαιμός και η πλάτη έχουν ένα ανοιχτό κιτρινοκαφέ χρώμα, ενώ η κοιλιά, τα φτερά και η ουρά, είναι λευκά

Είναι μεταναστευτικό είδος, φτάνει γύρω στο Μάρτιο και αναχωρεί τον Σεπτέμβριο. Φτιάχνει τη φωλιά του σε θάμνους και δέντρα, μαζί με άλλα είδη ερωδιών. Τα αυγά του είναι γαλαζοπράσινα και τα κλωσσούν μαζί και το αρσενικό και το θηλυκό.

Σταχτοτσικνιάς

Είναι ο μεγαλύτερος ερωδιός της Ελλάδας. Το μήκος του φτάνει τα 90 εκατοστά. Το κεφάλι του είναι λευκό, έχει μακρύ λαιμό και ένα μαύρο λοφίο στο πίσω μέρος του κεφαλιού. Η ράχη του είναι σταχτιά ενώ το στήθος του είναι λευκωπό με μαύρες ραβδώσεις. Από το μάτι ξεκινάει μία πλατιά μαύρη ράβδωση που καταλήγει στην άκρη του λοφίου του. Το ράμφος του είναι κιτρινωπό,  ίσιο μακρύ και μυτερό.

Ζει σε λίμνες, ποτάμια (εκβολές), λιμνοθάλασσες και φωλιάζει σε μεγάλα δέντρα. Τρέφεται με ψάρια, βατράχια, μικρά θηλαστικά, σκουλήκια, μικρά πουλιά, αλλά και έντομα και πρασινάδα.
Στην Ελλάδα οι μεγαλύτερες αποικίες Σταχτοτσικνιάδων είναι στη Κερκίνη, στο Πόρτο Λάγος.

Νυχτοκόρακας

Ο Νυχτοκόρακας είναι ένας μικρός ερωδιός 50-60 εκατ και 550 γρ περίπου. Έχει κοντό λαιμό και πόδια συγκριτικά με τους άλλους ερωδιούς. Το λοφίο του Νυχτοκόρακα αποτελείται από τρία λευκά φτερά. Το χρώμα του κεφαλιού είναι μαύρο όπως και το πάνω μέρος της πλάτης, ενώ όλη η υπόλοιπη πλάτη και η κοιλιά είναι γκρι. Τα μάτια είναι κόκκινα και το ράμφος μαύρο.

Τα νεαρά έχουν διαφορετικό χρωματισμό. Το κεφάλι, ο λαιμός και το κάτω μέρος είναι καφέ με λευκές λωρίδες ενώ το υπόλοιπο σώμα είναι σκούρο καφέ. Το χρωματισμό των ενηλίκων τον αποκτούν μετά το τρίτο έτος της ηλικίας τους, ενώ δεν έχουν λευκό λοφίο. 

Είναι το μοναδικό νυχτόβιο είδος της οικογένειάς του και τρέφετε κυρίως με μικρά ψάρια, αλλά και με έντομα, σκουλήκια, τρωκτικά. Τη φωλιά τη χτίζει το αρσενικό σε διχάλες δέντρων σε χαμηλό ύψος και όχι σε καλαμιώνες.
Στην Ελλάδα μπορούμε να τον δούμε στη λίμνη Καστοριάς, στις Πρέσπες, στον Αμβρακικό κόλπο, στη Λίμνη Κερκίνη, στο δέλτα Αξιού, στο δέλτα Έβρου και στη λίμνη Βιστονίδα.

Χουλιαρομύτα

Είναι ένα πελαγόμορφο σπάνιο πτηνό λευκού χρώματος με ύψος 85 εκ περίπου. Το ράμφος του είναι μακρύ, και η άκρη του είναι πλατιά σα κουτάλι (χουλιάρη). 

Τρέφεται με ψάρια, μαλάκια, βατράχια, αλλά και αυγά και νεοσσούς μικρότερων πουλιών. Η φωλιά της βρίσκεται σε κλαδιά δέντρων και τα αυγά τα κλωσσούν και οι δύο γονείς. Οι νεοσσοί είναι τυφλοί, γι αυτό και χρειάζονται την φροντίδα των γονιών τους για αρκετές εβδομάδες.

                     

         

Πηγές:
https://poulia4.blogspot.com/
https://el.wikipedia.org/

                      

Λίμνη Κερκίνη

Η Κερκίνη είναι μία τεχνητή λίμνη που σχηματίστηκε με τη δημιουργία φράγματος στο ποταμό Στρυμόνα. Έχει θέα στο βουνό Μπέλες και στην κοιλάδα των Σερρών.

Τα παραποτάμια δάση, τα νούφαρα και η ποικιλία των ψαριών αποτελούν πηγή εισοδήματος για πολλούς κατοίκους της περιοχής. Προστατεύεται από τη σύμβαση Ραμσάρ (=σύμβαση για τους Υγροβιότοπους Διεθνούς Σημασίας που υπογράφηκε στις 2 Φεβρουαρίου 1971 στην περιοχή Ραμσάρ) και αποτελεί περιοχή του ευρωπαϊκού δικτύου " Natura 2000".

Στην ευρύτερη περιοχή συναντούμε πολλά είδη θηλαστικών όπως το τσακάλι, τον λύκο, την αγριογατα, τη βίδρα, τη νυφίτσα, το ζαρκάδι, το λαγό και το αγριογούρουνο. Στη περιοχή γύρω από τη λίμνη έχουν καταγραφεί περίπου 300 είδη πουλιών. Ο αργυροπελεκάνος και η λαγγόνα (=ο μικρότερος κορμοράνος στο κόσμο) που ζουν εκεί είναι μοναδικά στο κόσμο είδη απειλούμενα με εξαφάνιση.

Συνολικά 10 είδη φωλιάζουν στο παραποτάμιο δάσος

1. Κρυπτοτσινιάς                            6. Νυχτοκόρακας

2. Λευκοτσικνιάς                             7. Χουλιαρομύτα

3. Αργυροτσικνιάς                          8. Λαγγόνα

4. Πορφυροτσικνιάς                       9. Χαλκόκοτα

5. Σταχτοτσικνιάς                           10. Κορμοράνος                               

Στους καλαμιώνες, φωλιάζουν τα:

1. Σκουφοβουτηχτάρι

2. Νανοβουτηχτάρι

3. Μαυροβουτηχτάρι

4. Φαλαρίδα

5. Νερόκοτα

6. και από το 2009 και ο κύκνος

Και τέλος στα φύλλα από νούφαρα και άλλα υδρόβια φυτά φωλιάζουν τα:

1. Μουστακογλάρονο και 

2. Μαυρογλάρονο 

Η λίμνη Κερκίνη μαζί με τη περιοχή του Πόρτο Λάγους είναι η πιο σημαντική περιοχή διαχείμασης του Αργυροπελεκάνου στην Ευρώπη

Αργυροπελεκάνος

Λευκοτσικνιάδες

Σταχτοτσικνιάς

Πηγές:
http://kerkini.gr/panida/
https://poulia4.blogspot.com/

Μουσείο Καπνού

Η Καβάλα αποτέλεσε κατά το παρελθόν το σημαντικότερο καπνοπαραγωγικό, μεταποιητικό και εξαγωγικό κέντρο καπνού. Κάποτε στην Καβάλα υπήρχαν 168 καπναποθήκες. Η πρώτη προσπάθεια εξοικείωσης με το καπνικό παρελθόν έγινε το 1996 με την έκθεση "Καβάλα, η καπνούπολη του χθες". Τα επόμενα χρόνια άρχισε η συγκέντρωση πάσης φύσεως υλικού σχετικά με τον καπνό και την κατεργασία του και το 2003 άρχισε να λειτουργεί το Μουσείο Καπνού στο ισόγειο του κτηρίου του πρώην Ελληνικού Οργανισμού Καπνού (Ε.Ο.Κ). Σκοπός της λειτουργίας του μουσείου είναι η διάσωση και η προβολή της τοπικής κοινωνικής και βιομηχανικής ιστορίας και της ιστορίας των προσφύγων.

Ο εκθεσιακός χώρος του μουσείου χωρίζεται σε 7 ενότητες:

1. Καλλιέργεια - χωρική επεξεργασία
2. Κλασσική επεξεργασία
3. Επεξεργασίας τόγκας
4. Εκθεσιακά δείγματα επεξεργασμένου καπνού
5. Καπνέμποροι - καπνεμπόριο
6. Καπνεργάτες συνδικαλισμός καπνεργασίας
7. Σιγαρεττοβιομηχανία

Εκτίθενται πολλά είδη καπνού και της καλλιέργειας, της συγκομιδής και της επεξεργασίας του, είτε με τα χέρια, είτε με τα πρώτα μηχανήματα, είτε με τα  επόμενα μηχανήματα στα καπνομάγαζα. Επίσης εκτίθενται συμπιεστήρια, ζυγαριές και ο ίδιος ο καπνός σε κάθε μορφή, από τη ποικιλία που συλλέγεται (μπασμάς, μπασί, μπαγκλί, καπά κουλάκ, κλπ), που ξεραίνεται (σαντάλια), κατά τη κατεργασία του με παραδοσιακούς και σύγχρονους τρόπους, συσκευασμένος έτοιμος για εξαγωγή και σε τελική μορφή για τον καταναλωτή ως τσιγάρο. Τα μηχανήματα είναι χειροκίνητα και ηλεκτροκίνητα και όλα λειτουργούν κανονικά. 

Παλαιά οικία κοντά στο Μουσείο Καπνού

40°56'17.3"N 24°24'17.2"E

Μεσαιωνικό Υδραγωγείο Καβάλας

Το Υδραγωγείο της Καβάλας είναι το εντυπωσιακότερο τμήμα ενός εκτεταμένου συστήματος ύδρευσης της τειχισμένης πόλης. Ο αγωγός έχει μήκος περίπου 6 χιλιόμετρα. Ξεκινά από τη λεγόμενη Μάνα του Νερού και φθάνει στη πόλη με μια ωραία διαδρομή με γέφυρες και δεξαμενές.

Η ανάγκη να γεφυρωθεί η κατωφέρεια που χωρίζει τη πόλη από την ενδοχώρα οδήγησε στη κατασκευή του επιβλητικού κτίσματος, μήκους περίπου 280 μέτρων και μεγίστου ύψους 28τμ.

Η σημερινή του μορφή είναι ένα έργο των αρχών του 16ου αιώνα όταν στα χρόνια του Σουλεϊμάν του Μεγαλοπρεπούς ο μικρός οικισμός ανασυντάσσεται και ανακτά στοιχεία οργανωμένου αστικού βίου με τη φροντίδα του Ιμπραήμ Πασά, έμπιστου συνεργάτη του σουλτάνου. Ο ίδιος φροντίζει και για την οικοδόμηση άλλων μνημείων της πόλης όπως του τζαμιού, (σήμερα εκκλησία Αγ. Νικολάου), δημοσίων λουτρών (στη περιοχή του Αγ. Νικολάου)κ.α. δίνοντας ζωή στον εγκαταλελειμμένο οικισμό.

Υπάρχουν ωστόσο στοιχεία που υποδηλώνουν πως το μνημείο πιθανόν να έχει και ρωμαϊκό παρελθόν. Αποτελούσε επίσης τμήμα της βυζαντινής πρόνοιας για  τον έλεγχο του περάσματος. Τέλος η εκτεταμένη συντήρηση και ανακατασκευή του από τους Οθωμανούς, συμπίπτει με τις αντίστοιχες εργασίες στην περιοχή της Κωνσταντινούπολης.

40°56'12.1"N 24°24'54.9"E

Όλο το νότιο τμήμα και μέρος του βόρειου άκρου του μνημείου δέχτηκε στις αρχές του 19ου αιώνα εκτεταμένη αναστήλωση και φροντίδα με έντονη διακοσμητική διάθεση. Οι δύο επιγραφές που υπάρχουν (αραβική και ελληνική) συντείνουν σε χρονολόγηση γύρω στο 1818, ενώ αρχειακές πηγές πως οι πόροι προήλθαν από την Αίγυπτο με φροντίδα του Μεχμέτ Άλι, Πασά της Αιγύπτου και τέκνου της πόλης.

Το μνημείο είναι κατασκευασμένο από τοπικό γρανίτη και λίγα πλίνθινα στοιχεία. Αρθρώνεται σε τρία διαζώματα. το κάτω διάζωμα αποτελείται από σχεδόν τετράγωνους πεσσούς πλευράς 6 μέτρων περίπου και μονά τόξα. Στο μεσαίο διάζωμα η διάταξη περιλαμβάνει εναλλαγή μονών και διπλών τόξων, ενώ στο άνω διάζωμα υπάρχει ο αγωγός μεταφοράς νερού. Υπάρχουν επίσης δύο δεξαμενές, στο βόρειο και στο νότιο άκρο του μνημείου,στις οποίες γινόταν καθαρισμός του νερού με το σύστημά της υπερχείλισης. Από εκεί το νερό διανεμόταν στον οικισμό στις δημόσιες κρήνες από τις οποίες ελάχιστες έχουν σωθεί, δημόσια κτίρια (χαμάμ κ.α.) και λίγες ιδιωτικές κατοικίες.

Η αποκατάσταση χρηματοδοτήθηκε από εθνικούς δημοτικούς και ιδιωτικούς πόρους αλλά κυρίως το πλαίσιο του Β και Γ Κ.Πλ.Σ.Π.Ι Αν. Μακεδονίας και Θράκης και ολοκληρώθηκαν σε περίπου 10 χρόνια.

Υπουργείο Πολιτισμού

12η εφορία Βυζαντινών Αρχαιοτήτων

Πηγή: Δήμος Καβάλας 

Μεχμέτ Αλή ή Μωχάμετ Αλή ή Μουχάμμαντ Άλι Πασάς ο Καβαλιώτης

Γεννήθηκε στη Καβάλα το 1770. Ο Μωχαμέτ Άλι, πατέρας του γνωστού Ιμπραήμ Πασά (Ναυμαχία του Ναβαρίνου 1827), ήταν ένας γενναίος, πολυμήχανος και φιλόδοξος άνδρας. Μεγάλωσε φτωχός και έμεινε αγράμματος μέχρι την ηλικία των 47.

40°55'52.0"N 24°24'52.7"E

Έμεινε ορφανός από μικρός και τελικά υιοθετήθηκε από έναν θείο του από την Πραούσια (Πράβι) ο οποίος τον πάντρεψε με μία συγγενή του και τον προέτρεψε να ενταχθεί στο στρατό. Ξεκινώντας από χαμηλόβαθμος αξιωματικός πολύ σύντομα κατάφερε να πάρει τη θέση του Οθωμανού Κυβερνήτη της Αιγύπτου, αντιμετωπίζοντας αρχικά τους Γάλλους και εν συνεχεία τους Μαμελούκους (ντόπιοι πολέμαρχοι). Μετά την ανάληψη των καθηκόντων του προχωρεί σε μία σειρά από μεταρρυθμίσεις που φέρουν σημαντικές αλλαγές στη χώρα. Ιδρύει εθνικό τυπογραφείο, Πανεπιστημιακό νοσοκομείο στο Κάιρο αλλά και μικρές κλινικές σε πόλεις τις υπαίθρου και ξεκινάει εθνικό πρόγραμμα παιδικού εμβολιασμού για την πρόληψη της ευλογιάς. Ίδρυσε τακτικό στρατό και συμμετείχε με αυτόν στην προσπάθεια καταστολής της Ελληνικής Επανάστασης.
Δεν είχε θρησκευτικό φανατισμό γι αυτό και η ανεκτική πολιτική του απέναντι σε Εβραίους, Έλληνες και Αρμένιους ενίσχυσε τη μετανάστευση με αποτέλεσμα να ανθίζει το εμπόριο και η ανάπτυξη μέσω νέων τεχνολογιών, αλλά και η αγροτική παραγωγή μέσω νέων καλλιεργειών. Η εκπαίδευση έγινε υποχρεωτική και έδινε ο ίδιος του το παράδειγμα στην εντατική εργασία.

Κατά τη διάρκεια της ηγεμονίας του ισχυροποιήθηκε η θέση της Αιγύπτου διεθνώς αλλά συγχρόνως βελτιώθηκε το βιοτικό επίπεδο του ντόπιου πληθυσμού.

Κατοικία - Μουσείο Μεχμέτ Αλή

Στην άκρη της χερσονήσου, το λεγόμενο κονάκι του Μωχάμετ Άλι αποτελεί ένα πολύ καλό παράδειγμα κοσμικής οθωμανικής αρχιτεκτονικής του τέλους του 18ου αιώνα, με εμβαδό 330τμ. Ανήκει στην κατηγορία των ερυμέτωπων, εσωστρεφών οικιών με δύο ορόφους. Το ισόγειο κατασκευασμένο με πέτρα έχει χώρους αποθηκευτικούς και σταυλισμού, ενώ στο πρώτο όροφο υπάρχουν οι χώροι κατοικίας και υγιεινής. Η οικία διατηρεί τη διάκριση των χώρων σε ανδρώνα (selamik) και γυναικωνίτη (haremlik) και τους αρχικούς εντοιχισμένους ξύλινους αποθηκευτικούς χώρους και διακοσμήσεις οροφής. Η θέση του είναι τέτοια ώστε να έχει θέα από όλες τις πλευρές του. Σήμερα λειτουργεί ως μουσείο.

40°55'52.4"N 24°24'53.1"E

Νότια του σπιτιού, βρίσκεται το άγαλμά του, έργο του γλύπτη Κωνσταντίνου Δημητριάδη, ο οποίος για τη κατασκευή του πήγε στην Αίγυπτο και συνέλεξε φωτογραφικό υλικό, σχέδιο και άλλα στοιχεία. Φιλοτεχνήθηκε στο Παρίσι και απεικονίζει το θεμελιωτή της Αιγυπτιακής Δυναστείας Μωχάμετ Άλι (γεννημένο στη Καβάλα το 1769 και θανόντα στην Αίγυπτο το 1849) έφιππο, να τοποθετεί το ξίφος στη θήκη του καθώς επιστρέφει στο σπίτι του. Παρόμοιο άγαλμα υπάρχει και στην Αίγυπτο, στο οποίο απεικονίζεται πάλι ως έφιππος, αλλά κρατώντας το σπαθί ψηλά σε μορφή δόξας. Αποτελεί δωρεά των Ελλήνων του Καΐρου και της Αλεξάνδρειας στο βασιλιά Φουάτ της Αιγύπτου. Ο περιβάλλων χώρος διαμορφώθηκε σε σχέδια του αρχιτέκτονα της βασιλικής αυλής της Αιγύπτου.

40°55'52.1"N 24°24'52.7"E

Ο Οντάς, το δωμάτιο των ξένων, ο Γυναικωνίτης και το Χαμάμ, βρίσκονται στον όροφο. Ο Γυναικωνίτης ενώνει όλα τα δωμάτια του ορόφου. Η αίθουσα του Γυναικωνίτη ήταν στεγαζόμενη αλλά ανοιχτή και προστατευόταν από ξύλινα καφασωτά. Σε αυτό το χώρο γινόντουσαν όλες οι καθημερινές εργασίες των γυναικών τους καλοκαιρινούς μήνες, ενώ τους χειμερινούς μεταφερόντουσαν στον Οντά. Ο Οντάς έχει χαμηλά ντιβάνια στις τρεις πλευρές του, ράφια για μικροαντικείμενα και ντουλάπα για τον ιματισμό. Κατά τη διάρκεια της ημέρας σε αυτό το χώρο γινόντουσαν όλες οι καθημερινές δραστηριότητες, ενώ αργότερα μετατρεπόταν σε τραπεζαρία, αλλά και υπνοδωμάτιο ανάλογα με τις ανάγκες.

40°55'52.4"N 24°24'53.1"E

40°55'52.4"N 24°24'53.1"E

40°55'52.4"N 24°24'53.1"E

Sea to summit - Ultra Sil Day Pack

Αυτό το μικρό γκατζετάκι αγοράστηκε πριν από αρκετά χρόνια, (ίσως το 2009, όταν δεν υπήρχε φόρος πλαστικής σακούλας) με σκοπό να χρησιμοποιηθεί ως επιπλέον χώρος μεταφοράς σε περίπτωση ανάγκης. Έκτοτε περιπλανήθηκε σε αρκετές τσάντες, τσαντάκια και βαλιτσάκια μέχρι το 2018 όπου μετά την επιβολή του περιβαλλοντικού τέλους πλαστικής σακούλας ήρθε στο προσκήνιο και ανέλαβε πρωταγωνιστικό ρόλο στη καθημερινότητά μου.

Συνοπτικά, είναι πολύ μικρό για να μεταφερθεί και προσφέρει ικανοποιητικό χώρο για να μεταφέρει ένα καθημερινό σουπερμάρκετ, όπως, γάλα, δημητριακά, ψωμί του τοστ, μία συσκευασία τυρί και λίγα φρούτα. Κρεμιέται στον ώμο ως σακίδιο πλάτης, ενώ έχει πτυσσόμενους ιμάντες κρέμασης για πιο άνετη εφαρμογή.

Είναι εξαιρετικής αντοχής αλλά όχι αδιάβροχο. Το συγκεκριμένο σχέδιο (2008) έχει αντικατασταθεί από ένα νεότερο και πιο εξελιγμένο σχεδιαστικά, αλλά διατηρεί τα αρχικά του χαρακτηριστικά που είναι η αντοχή και η μικρή συσκευασία κατά τη μεταφορά.