Φτάσαμε γύρω στις 11:00, ο δρόμος δεν είχε ιδιαίτερη κίνηση, υποθέσαμε ότι όσοι είχαν εξοχικά στην ευρύτερη περιοχή είχαν φύγει από Παρασκευή απόγευμα. Στο λιμάνι είχε ησυχία με πολλές κενές θέσεις για στάθμευση. Φαινόταν σαν, ο κόσμος να μην είχε ξυπνήσει ακόμα. Λίγες μαμάδες με καροτσάκια, κανένας μικροπωλητής, ελάχιστοι να κάνουν τρέξιμο και 2-3 ποδήλατα.
Το δεκατιανό μας το φάγαμε στο μώλο, αφού τιμήσαμε τις δύο παιδικές χαρές, που συναντήσαμε και τα υπαίθρια όργανα γυμναστικής ενηλίκων.
Η θάλασσα ήταν πολύ ήρεμη και είχε μόνο ένα πολύ ελαφρύ αεράκι, κι η θερμοκρασία γύρω στους 20 βαθμούς, ιδανικές συνθήκες για βόλτα στην παραλία.
Ξεκινήσαμε με προορισμό την παιδική χαρά στη παραλία Μαραθώνα. Χρησιμοποιήσαμε την παραλιακή όσο υπήρχε δρόμος και μετά βγήκαμε στην οδ. Ποσειδώνος. μέχρις ότου ξαναβρούμε τον παραλιακό δρόμο. Την λεωφ Ποσειδώνος διαδέχτηκε η οδ Χρυσής ακτής που σταμάταγε αιφνιδίως πάνω στη μάντρα ενός σπιτιού! Τα αυτοκίνητα που συναντήσαμε πήγαιναν με χαμηλή ταχύτητα και γενικώς μας πρόσεχαν. Μείωναν ταχύτητα και κρατούσαν απόσταση ασφαλείας όταν μας προσπερνούσαν. Κοντά όμως στην παραλία Μαραθώνα η κίνηση ήταν περισσότερη, και τα αυτοκίνητα λιγότερο φιλικά, μάλλον είχαν αρχίσει να κατεβαίνουν για να πιάσουν θέση για ψαράκι στις ταβέρνες. Η παιδική χαρά της παραλίας Μαραθώνα βρίσκεται μπροστά στη κεντρική πλατεία και είναι στρωμένη με άμμο. Επειδή ο καιρός ήταν πολύ καλός σκέφτηκα ότι θα ήταν ωραία να βγάλει τα παπούτσια και να περπατήσει ξυπόλητος ο γιος μου, όμως, κάποιοι γονείς που ήταν ήδη εκεί, μας ενημέρωσαν ότι υπάρχουν διάσπαρτα γυαλιά από σπασμένα μπουκάλια. Η αλήθεια είναι ότι δυσκολεύομαι να καταλάβω τι ακριβώς υπάρχει μέσα στο κεφάλι ενός ανθρώπου που σπάει μπουκάλια σε μια παιδική χαρά με άμμο, αλλά αυτό είναι ένα άλλο θέμα ΠΟΛΥ ΠΟΛΥ μεγάλο.
Η ώρα ήταν προχωρημένη και έπρεπε να βρούμε ένα κατάλληλο μέρος για να φάμε. Σε αυτό το σημείο κόβετε πάλι ο δρόμος οριστικά και είναι τέλεια, επειδή έχει ησυχία, και δεν περνούν αυτοκίνητα:
Προβολή μεγαλύτερου χάρτη
Οπότε σταματήσαμε και αρχίσαμε το μαγείρεμα:
Μόλις ανακτήσαμε δυνάμεις, ξεκινήσαμε για το Κωπηλατοδρόμιο. Η διαδρομή ήταν ανάμεσα από σπίτια και κτήματα. Ο δρόμος είναι αρκετά φαρδύς, έχει όμως πολλές στροφές με μικρή ορατότητα. Το σημείο που διασχίσαμε τη λεωφ Σχοινιά, για να περάσουμε απέναντι θέλει προσοχή, γιατί τα αυτοκίνητα αναπτύσσουν μεγάλες ταχύτητες. Σε όλη τη διαδρομή, αλλά και μέσα στο Κωπηλατοδρόμιο συναντήσαμε πάρα πολλούς ποδηλάτες που κάναν βόλτα ανά μικρές ομάδες. Όταν κάναμε τα πρώτα 2,5 χλμ και γυρίσαμε για να ολοκληρώσουμε το κύκλο διαπιστώσαμε ότι ο αέρας είχε αγριέψει και τον είχαμε κατά μέτωπο. Αυτό έκανε ιδιαίτερα κουραστική την επιστροφή, δεδομένου ότι και οι δύο είμασταν κουρασμένοι και έπρεπε να δουλέψουμε με ομαδικό πνεύμα, και καλή τεχνική ώστε να καταφέρουμε να γυρίσουμε πίσω. Ήταν τέτοια η κούραση του μικρού, που όταν επιστρέψαμε στη Νέα Μάκρη μου ζήτησε να πάμε κατευθείαν στο αυτοκίνητο για επιστροφή!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Hello, thank you for visiting my blog. I appreciate your comments and suggestions.
Have a nice day, Vicky