Αθήνα - Δελφοί - Ιτέα - Γαλαξίδι - Ναύπακτος - Μεσολόγγι

Μέρος πρώτο

"ΔΕΛΦΟΙ – ΙΤΕΑ"

Η εκδρομή προγραμματίστηκε πολύ βιαστικά και ξεκινήσαμε σχετικά αργά από την Αθήνα. Η Αράχωβα είναι μια συμπαθητική κωμόπολη. Η επικρατέστερη άποψη για την προέλευση της ονομασία της είναι πως προέρχεται από τη νοτιοσλαβική λέξη Οrechova που σημαίνει καρυδότοπος. Όμως υπάρχουν ακόμη δύο εκδοχές για την προέλευση της ονομασίας της. Σύμφωνα με την πρώτη, η περιοχή ήταν γνωστή στα χρόνια της Επανάστασης ως "Ράχωβα", λέξη ελληνικής ρίζας, η οποία προέρχεται από το συνδυασμό "ράχις" και "ωβάς", κι η οποία χρησιμοποιήθηκε για να δηλώσει την οικιστική ένωση κατοίκων που ζούσαν σε μικρότερα μορφώματα. Η άλλη εκδοχή θέλει τη λέξη να προέρχεται από την ελληνική "ράχις" και τη σλαβική "ova" (τόπος), άρα "Αράχωβα" (Αράχοβα) = "ραχότοπος". Η περιοχή της Αράχωβας. Είναι γεμάτη από αρχαίες οικίσεις, που ανάγονται ως το 1200 π.Χ., και διάσπαρτα ίχνη της αρχαιότητας από τον Παρνασσό ως το Ζεμενό κι ως κάτω στην κοιλάδα του Πλειστού ποταμού. Στο Κωρύκειο Άντρο τα αρχαιότερα ίχνη που υπάρχουν ανήκουν στα νεολιθικά χρόνια (3000 π.Χ. περίπου). Η Αράχωβα έπαιξε σημαντικό ρόλο στον Αγώνα του '21. Η μεγάλη μάχη που έδωσε ο Γεώργιος Καραϊσκάκης στην Αράχωβα το Νοέμβριο του 1826 αντιμετωπίζοντας νικηφόρα 2.000 Τουρκαλβανούς, έσωσε την επανάσταση των Ελλήνων. Ανακόπηκε η προέλαση των Τουρκικών στρατευμάτων και ολόκληρη η Στερεά Ελλάδα σήκωσε τη σημαία της ελευθερίας. Σε ανάμνηση της μεγάλης νίκης στην δυτική είσοδο της πόλης υπάρχει η προτομή του Καραϊσκάκη. Σαν προορισμός προτιμάται ιδιαίτερα σήμερα από όσους επισκέπτονται το χιονοδρομικό κέντρο.

Ανεβαίνοντας προς την Αράχωβα μείναμε με την εντύπωση ότι η Mercedes διοργανώνει κάποιο "event - GLK" προσπαθώντας να εξηγήσουμε τον υπερβολικό αριθμό αυτοκινήτων που μας προσπερνούσαν. 

Προσπεράσαμε πολύ γρήγορα την Αράχωβα για να κάνουμε τη πρώτη στάση στους Δελφούς και να επισκεφτούμε τον Αρχαιολογικό χώρο.

Στους Δελφούς φτάσαμε το μεσημέρι. Το εντυπωσιακό περιβάλλον και το υποβλητικό τοπίο οι αρχαίοι κάθετοι βράχοι, οι Φαιδριάδες Πέτρες, που έχουν την δική τους θέση στην ιστορία του Μαντείου καθώς από εκεί κατακρημνίζονταν οι βέβηλοι, συνεισφέρουν πολύ στη δημιουργία του κατάλληλου κλίματος στον υποψιασμένο επισκέπτη που προσδοκά να συλλάβει λίγη, από τη μυστηριακή κατάνυξη των αρχαίων επισκεπτών. Κοιτώντας κάτω μακρυά όσο έφτανε η ματιά μας, βλέπαμε τους ελαιώνες της Άμφισσας και στο βάθος τα σκούρα νερά του Κορινθιακού κόλπου. Σηκώνοντας το βλέμμα ψηλά, τα μάτια μας γέμισαν με εικόνες από τα έλατα και τις ασπρισμένες, ή γυμνές κορφές του πανύψηλου Παρνασσού. Αφήνοντας τη φαντασία μας ελεύθερη είδαμε τους δύο αετούς του Δια να συναντιούνται στο κέντρο της Γης ενώ μπροστά μας να πάλευε ο Απόλλωνας με τον γιο της Γαίας, Πύθωνα. Τα απομεινάρια του ιερού μαντείου μαρτυρούν μέχρι σήμερα, τη παρουσία χιλιάδες χρόνια πριν, της ιέρειας που έδινε στους ταξιδιώτες τον χρησμό της.

Είχα επισκεφτεί το μουσείο προ τριακονταετίας και η έκπληξη από το νέο Μουσείο ήταν πολύ ευχάριστη. Καινούριο κτήριο με σύγχρονο σχεδιασμό που έδενε αρμονικά με το τοπίο. Εσωτερικά τα εκθέματα παρουσιάζονταν με την ίδια περίπου σειρά αλλά σε άλλους χώρους με προσεγμένο φωτισμό. Θύμιζε αρκετά τον τρόπο που παρουσιάζονται στο μουσείο της Ακρόπολης. Πολύ συγκινητική στιγμή να βρίσκεσαι στο "κέντρο της γης" και να καταλαβαίνεις τι σημαίνει να είσαι Έλληνας.…

Ο τελευταίος χρησμός της Πυθίας Νικάνδρας ήταν ο εξής: " ΕΣΤ’ ΗΜΑΡ ΟΤΕ ΦΟΙΒΟΣ ΠΑΛΙΝ ΕΛΕΥΣΕΤΑΙ"

 

Συνεχίσαμε τη πορεία μας κατευθυνόμενοι προς Ιτέα. Μόλις άρχισαν οι στροφές της κατάβασης σταματήσαμε σε ένα πλάτωμα για να απολαύσουμε τη θέα. Ο καιρός δεν ήταν πολύ καθαρός, μπορούσαμε όμως να διακρίνουμε την Ιτέα και το Γαλαξίδι, δίπλα στη θάλασσα.

Στην Ιτέα φτάσαμε απόγευμα. Είναι μια γραφική συμπαθητική παραθαλάσσια κωμόπολη. Πίσω της απλώνεται ο ελαιώνας της Άμφισσας περιτριγυρισμένος από τα όμορφα βουνά της Γκιώνας και του Παρνασσού. Στο εμπορικό της λιμάνι φορτώνονται οι βωξίτες από τα μεταλλεία βωξίτη που λειτουργούν στην περιοχή. Εντύπωση μας έκανε η υπερσύγχρονη μαρίνα (είχα πολλά χρόνια να περάσω από την περιοχή και οι αναμνήσεις που είχα δεν είχαν καμία σχέση με αυτό που έβλεπα). Πληθώρα ποδηλάτων έξω από σπίτια, αυλές και μαγαζιά, ξεκλείδωτα, έδιναν μία αίσθηση ασφάλειας και ηρεμίας. Η έλλειψη αυτοκινήτων δημιουργούσε μία ευχάριστη ατμόσφαιρα και πολύ διάθεση για χαλαρή βολτούλα στη παραλιακή ακούγοντας μόνο τη θάλασσα. Είχε χαραγμένο ένα μικρό δίκτυο ποδηλατοδρόμων το οποίο όμως δεν χρησιμοποιούνταν ιδιαίτερα μιας και όλοι κινούνταν στο δρόμο. Το δίκτυο ήταν περίεργα σχεδιασμένο δίπλα στη νησίδα στη μέση του δρόμου. Με αυτό το τρόπο απέφευγαν την καταπάτηση από τα παρκαρισμένα, αλλά υποχρέωναν τους ποδηλάτες να κινούνται στην αριστερή πλευρά. Υπήρχαν παραθαλάσσια ταβερνάκια που ήταν κλειστά και πολλά ενοικιαζόμενα μπροστά στη θάλασσα. Υποθέσαμε ότι τη καλοκαιρινή περίοδο η πόλη θα έχει περισσότερη ζωή. Καθίσαμε για ένα γρήγορο καφεδάκι, να προλάβουμε τη δύση του ήλιου.

Το πέταγμα της πέτρας, αγαπημένη συνήθεια από παλιά, αναβιώνει κάθε φορά που υπάρχουν οι κατάλληλες συνθήκες !!!!!

Το βράδυ μας είχε προλάβει για τα καλά κι έτσι ξεκινήσαμε κατ ευθείαν για το ξενοδοχείο (Γαλαξίας - Αγιοι Παντες). Αφού τακτοποιήσαμε τα πράγματά μας πεταχτήκαμε στο Γαλαξίδι για μια βραδινή εξερευνητική βόλτα. Στο "Trip Advisor" είχαμε βρει κάποιες πληροφορίες για φαγητό. Επιλέξαμε το "Μπεμπελης", ένα συμπαθέστατο κουτούκι με 15 τραπέζια περίπου. Όταν πήγαμε ήταν ασφυκτικά γεμάτο, αυτό όμως που μας εντυπωσίασε ήταν ότι όλοι μιλούσαν ήρεμα και οι πελάτες φαίνονταν ευχαριστημένοι. Όσοι έφευγαν χαιρετούσαν εγκάρδια!!! Ο ιδιοκτήτης αλλά και όλο το προσωπικό, μας έκαναν να αισθανόμαστε άνετα σα να ήμασταν καθημερινοί πελάτες. Μαζί με το κουβέρ έφεραν και τρία κανατάκια κρασί ( λευκό, ροζέ, κόκκινο) για να δοκιμάσουμε και να επιλέξουμε. Για όσους ενδιαφέρονται, το ροζέ ήταν Μοσχάτο Αμβούργου, μια ποικιλία που καλλιεργείται στον Τύρναβο, και δίνει ένα αρωματικό φρουτώδες κρασί. Το "Μπεμπελης" ήταν πολύ καλή επιλογή με εξαιρετικό φαγητό και ικανοποιητικές τιμές. Αργά το βράδυ ξεκινήσαμε για το ξενοδοχείο, αφήνοντας το Γαλαξίδι και ανανεώνοντας το ραντεβού για την Κυριακή.

Μέρος δεύτερο

"ΓΑΛΑΞΙΔΙ – ΝΑΥΠΑΚΤΟΣ - ΜΕΣΣΟΛΟΓΓΙ"

Selle Anatomica - Titanico

     To Brompton έχει μια αξιοπρεπή σέλα τύπου unisex. Η ιδέα να αγοράσω καινούρια σέλα γεννήθηκε περισσότερο όταν είδα την συγκεκριμένη και λιγότερο επειδή την χρειαζόμουν πραγματικά. 

     Στο προηγούμενο ποδήλατο είχα μία Brooks (B17). Μετά από αρκετά ποδηλατικά χιλιόμετρα και φροντίδα με ειδικά λάδια και κεριά αδιαβροχοποίησης, δεν την είχα ευχαριστηθεί, γιατί εξακολουθούσε να παραμένει σκληρή  κι επιπλέον γλίστραγε με αποτέλεσμα να γίνεται κουραστική. Οι δε ράγες της ήταν κοντύτερες και έτσι δεν μπόρεσα ποτέ να τη ρυθμίσω στα μέτρα μου. Όταν αγόρασα το δεύτερο ποδήλατο ( μετά την αιφνίδια απώλεια του πρώτου), η επιλογή της σέλας ήταν μονόδρομος, Brooks δεν θα ξανάπαιρνα. Επέλεξα λοιπόν την σέλα της εταιρείας με σκοπό να την αντικαταστήσω μόλις θα έβρισκα κάτι που θα μου υποσχόταν άνετη οδήγηση.

     Τη Titanico την είδα για πρώτη φορά σε μια φωτογραφία από ένα Brompton σ' ένα Αγγλικό forum. Μου φάνηκε εντυπωσιακή κι άρχισα να ψάχνω πληροφορίες για τη κατασκευή της και για την συμπεριφορά της. Στην ιστοσελίδα του κατασκευαστή έλεγε: "This saddle has no break in period. It feels good from day one. Like all of our saddles, the Titanico is made from Watershed Leather". 

Πολύ ενθαρρυντικό σκέφτηκα .... Ο κατασκευαστής ( Selle Anatomica ) έλεγε: "Welcome to Selle Anatomica. Your butt thanks you." Παρακολούθησα το διαφημιστικό βιντεάκι από την Interbike και άρχισα να πείθομαι  Την περίοδο των Χριστουγέννων είχαν μια καλή προσφορά και έτσι η απόφαση πάρθηκε. 

Μετά την παραγγελία έλαβα αυτό το Email:  "Thank you for your order from Selle Anatomica. Your order will be built from scratch and ship in about 10 days. UPS will notify you when it ships."

Παρέλαβα τη σέλα μετά από 15 ημέρες περίπου. Η τοποθέτησή της ήταν απλή υπόθεση όπως και η ρύθμισή της. Οι μακριές της ράγες με βοήθησαν να βρω τη σωστή θέση πολύ γρήγορα, χωρίς να ταλαιπωρώ τα γόνατά μου. Η "μύτη", χωρίς να είναι ιδιαίτερα μακριά προσέφερε ένα καλό πιάσιμο για το ποδήλατο, καλύτερο από την Brooks που ήταν κοντύτερη. 

Η πρώτη δοκιμή έγινε στο Φλοίσβο ξεκινώντας κατευθείαν σε χώμα και μετά σε άσφαλτο. Έκανα περίπου 11 χιλιόμετρα, και έμεινα με πολύ καλές εντυπώσεις. Η σέλα δεν με πίεζε πουθενά και ήταν πολύ άνετη και ξεκούραστη.

     Στην ιστοσελίδα του κατασκευαστή έγραφε ότι ίσως χρειαστεί λίγο σφίξιμο μετά από κάποιες ημέρες. Δεν ασχολήθηκα καθόλου με το σφίξιμο με αποτέλεσμα  μετά από 100 χιλιόμετρα περίπου, να την νιώσω ξαφνικά πολύ μαλακή. Όταν επέστρεψα σπίτι και πρόσεξα καλύτερα είδα αυτό:

Αφού χαλάρωσα το παξιμάδι κατάφερα να το επαναφέρω στη θέση του. Τις επόμενες ημέρες κάθε φορά που έκανα ποδήλατο κατέληγα με το ίδιο πρόβλημα όσο μικρή κι αν ήταν η απόσταση. Αποφάσισα να ζητήσω τη βοήθεια του κατασκευαστή και του έστειλα ένα email με την προηγούμενη φωτογραφία. Μουαπάντησαν ταχύτατα: "It sounds like your saddle needs more tension. The bolt is slipping because there isn't enough tension to keep it in place. It could also be that the bolt is unwinding as you pedal. A lock nut, available at the local hardware store, installed against the tension nut should fix that problem. See the attached photo. If you have any other concerns, I'll be here!  " 

     Το "παξιμάδι" έκανε τη δουλειά του, αναρωτιέμαι όμως, μέχρι σήμερα, γιατί δεν το βάζουν από την αρχή..... Η Brooks που είχα αλλά και όσες άλλες έχω δει, έχουν ένα παξιμάδι για σταθεροποίηση. Από τότε δεν είχα ιδιαίτερα προβλήματα. Η σέλα είναι αναπαυτική και μου προσφέρει ξεκούραστα χιλιόμετρα.

     Δεν ξέρω αν μπορεί να συγκριθεί με την Brooks, η οποία δεν με είχε απασχολήσει ποτέ με κανένα πρόβλημα, εκτός του ότι δεν μπορούσα να κάνω πάνω από 20 χιλιόμετρα, γιατί ήταν πολύ σκληρή και η ενόχληση που προκαλούσε ήταν απαγορευτική για μεγαλύτερες αποστάσεις. Φαντάζομαι ότι αν είχα την ευκαιρία να την χρησιμοποιήσω περισσότερο ίσως μαλάκωνε, αλλά και πάλι η αδυναμία να την ρυθμίσω στα μέτρα μου και η τάση να έχω τη μύτη προς τα κάτω για να μην με πιέζει και το συνεπακόλουθο γλίστρημα με απέτρεψε οριστικά από την εταιρεία.

     Θα συνιστούσα την Titanico σε όποιον θέλει μια ωραία, άνετη, δερμάτινη σέλα, που την καβαλάς και γράφεις χιλιόμετρα από την πρώτη ημέρα.

Εδώ βρίσκεται και ένα εκτενέστερο review

Για τη σωστή ρύθμιση περισσότερες πληροφορίες εδώ:

Η τιμή στον αναγνώστη

Από τις Εκδόσεις Καστανιώτη

Περίληψη

Η Όλγα, μια καθηγήτρια Φιλοσοφίας από τη Ρωσία, αναζητεί στην Ελλάδα τη Σόνια, την εξαφανισμένη εγγονή της. Δύο μαθητές της, πρώην στελέχη του Κόμματος, ένας Έλληνας δημοσιογράφος και ο καλύτερός του φίλος από τα «παλιά», αναλαμβάνουν να τη βοηθήσουν. Γρήγορα μαθαίνουν ότι η έκπτωτη «βασίλισσα της ομορφιάς» Σόνια, ζούσε στην Ελλάδα με τον Μιχαήλ Αντρέγιεφ, τον διαβόητο «Λύκο της Μόσχας», που βρέθηκε δολοφονημένος στην Πάφο, έπειτα από υπόδειξη των δολοφόνων του στη Ρωσική Πρεσβεία της Κύπρου. Τυφλές συμπτώσεις, ψευδώνυμες ταυτότητες και πλαστοπροσωπίες στήνουν ένα θανάσιμο παιχνίδι παραπλάνησης. Τον ιστό της εξυφαίνουν παρακλάδια της ρωσικής και γεωργιανής μαφίας, διεφθαρμένοι πολιτικοί, επίορκοι μπάτσοι και διπλωματικοί υπάλληλοι. Παράλληλα, πάνω από τις ενθυμήσεις και τις αναδρομές του αφηγητή, πλανιέται το φάντασμα του μεγάλου ερωτηματικού: ενώ από τα σπλάγχνα των οραμάτων της Επανάστασης προέκυψε ένα ελπιδοφόρο κοινωνικό σύστημα, τι συνέβη και εκείνο αλυσόδεσε το όραμα και, σε εβδομήντα δύο μόλις χρόνια, εξαχρειώθηκε, μεταλλάχθηκε και οδηγήθηκε στη λαιμητόμο της Ιστορίας;

Βιογραφικά στοιχεία

Ο Ιερώνυμος Λύκαρης γεννήθηκε στην Αθήνα. Πήρε μέρος στον αντιδικτατορικό αγώνα στην Ελλάδα και στο εξωτερικό και για πολλά χρόνια υπηρέτησε επαγγελματικά την ιδέα της κοινωνικής απελευθέρωσης. Κατά καιρούς, έκανε διάφορες σχετικές και άσχετες με το γράψιμο δουλειές, περιπλανήθηκε πολύ σε όλο τον κόσμο και έζησε για χρόνια στην Αυστραλία. Έχει γράψει δύο μυθιστορήματα: Το ρομάντζο των καθαρμάτων (2011) και Μαύρα κουφέτα(2012). Στον δεύτερο τόμο των Ελληνικών Εγκλημάτων (2008) δημοσιεύτηκε το διήγημά του «Κανένα έλεος για τους καλύτερούς μας φίλους», στον τρίτο τόμο (2009) το «Πάσα θανάτου», ενώ στον τέταρτο τόμο (2011) το «Face control».

Από τις Εκδόσεις Καστανιώτη κυκλοφορούν:

Μαύρα κουφέτα (υπό έκδοση)
Ελληνικά εγκλήματα 4 (ePUB), 2011
Το ρομάντζο των καθαρμάτων (ePUB), 2011
Ελληνικά εγκλήματα 4, 2011
Το ρομάντζο των καθαρμάτων, 2011
Ελληνικά εγκλήματα 3, 2009
Ελληνικά εγκλήματα 2, 2008

Εβδομάδα "Διάβασε ένα ebook "

Τι θα κάνει ο "Ηλεκτρονικός Αναγνώστης" :
θα γράψει άρθρα εισαγωγικά για τα ebooks και θα καταγράψει πηγές για δωρεάν ebooks
θα δώσει προσφορές από εκδότες και συγγραφείς
θα συγκεντρώσει τη συζήτηση διατηρώντας μια λίστα με το ποιοι συμμετέχουν (blogs, site, συγγραφείς, εκδότες)

 Η Σαΐτα στηρίζει μαζί με άλλους εκδότες, συγγραφείς, βιβλιόφιλους, ιστοσελίδες και ιστολόγια, την εβδομάδα «Διάβασε ένα ebook» που διοργανώνεται το διάστημα 3-9 Μαρτίου 2013. Οι δράσεις της περιλαμβάνουν:

- απελευθερώσεις παιδικών παραμυθιών για την ημέρα έναρξης (Κυριακή, 3/03) και λήξης (Σάββατο, 9/03) της εβδομάδας με στόχο να ευαισθητοποιήσει τους μικρούς αναγνώστες για τα οφέλη και τα πλεονεκτήματα της ηλεκτρονικής ανάγνωσης.

- με την ευκαιρία της εβδομάδας και με αφορμή τον στόχο της, αρχίζει να μεταφράζει την ιστοσελίδα και ορισμένα από τα παιδικά ψηφιακά της βιβλία στην Αγγλική γλώσσα ώστε να μοιραστεί με ακόμη περισσότερους αναγνώστες την ιδέα για το ελεύθερο ταξίδι των βιβλίων

- φιλοξενία διαφόρων άρθρων για τα ebooks από συγγραφείς

- ανάρτηση banner για την εβδομάδα «Διάβασε ένα ebook» στο πάνω μέρος κάθε σελίδας του website των Εκδόσεων
- προσθήκη στη φωτογραφία εξωφύλλου της σελίδας των εκδόσεων στο facebook του banner της εβδομάδας «Διάβασε ένα ebook»
- σχεδιασμό banner για την εβδομάδα «Διάβασε ένα ebook», εμπλουτίζοντας την ήδη πλούσια συλλογή για την προώθηση της εβδομάδας. 

( http://www.saitapublications.gr/2013/03/read.an.ebook.week.html ) 



Τo BookStage   

Το bookstage συμμετέχει ενεργά δίνοντας το ebook "Ορισμός της Αφοσίωσης" στην τιμή των 4.00 € από 7.90 €   



Συμμετέχουν προσφέροντας δωρεάν ebooks:

οι Εκδόσεις Ίκαρος οι Εκδόσεις Καστανιώτη οι Εκδόσεις Μεταίχμιο οι Εκδόσεις Πατάκη η συγγραφέας Ευριδίκη Αμανατίδου
Κατά τη διάρκεια της εβδομάδας, ξεκινώντας από σήμερα, θα διοργανώνονται οι κληρώσεις για τα δωρεάν ebooks μέσα από τον "Ηλεκτρονικό Αναγνώστη".Το ηλεκτρονικό βιβλιοπωλεία και εκδοτικός οίκος Bookstage διαθέτει ebook σε προσφορά.Στην εβδομάδα συμμετέχουν επίσης οι Βορειοδυτικές Εκδόσεις, οι Εκδόσεις Σαΐτα και η ανοιχτή βιβλιοθήκη OpenBook.gr, που διαθέτουν τα ebooks τους δωρεάν σε μόνιμη βάση. Συμμετέχει επίσης το βιβλιοπωλεία Booksuite.gr.Συμμετέχουν με ανάρτηση του banner και τα blogs των Εκδ. Ίκαρος και των Εκδ. Καστανιώτη, καθώς και το blog της Βιβλιοθήκης του Πανεπιστημίου Κύπρου και η Λέσχη Ανάγνωσης Ερμούπολης της τοπικής δημοτικής βιβλιοθήκης.